7/03/2018

En toen, toen was het avond

De regen zonnestralen verwarmde mijn gelaat

Wanneer ik dacht aan wat nooit verleden was

Mijn handen leken geklemd op mijn spade

En brachten weer de herinneringen van weleer

De dromen die verwaterd waren

Zo wegend in mijn gedachte

Ik zag een politiewagen, arrestaties

Of de triller van het overdreven beeld

De spade klemmend in mijn hand,

De ziektebeelden, daar waren ze weer

Alzheimer, MS, Kanker, de amputatie

Het verdrongen herinneringen waren weer helder

Als hemel zo blauw in mijn vrije geest

Realiteit uit het verleden gevuld in het heden

Ik zag mijn volière, de vogels hun gekleurde vleugels wijd en zo vrij

Dacht aan de tuin, het groen dat was verkleurd

Van binnen was er gloed en helder werd de geest

Ik was vervuld, zag het leven weer met moed

En de spade maakte een verdere groef

                              ©

Wegdromen